A šta je bilo pre tog vremena, ko je tada živeo i vladao Egiptom?
Predinastičko razdoblje je vremenski period od 6000-3150. godine p.n.e., tj do pojave prve dinastije faraona. Iako nema pisanih zapisa o ovom vremenu, iskopine širom Egipta otkrile su mnoge artefakte koji govore svoju priču o životu i razvoju kulture pored Nila. Najstariji do sada otkriveni predmeti pronađeni su u oblasti Wadi Halfa, drevnoj Nubiji, u današnjem Sudanu. Stanovnici su bili lovci i sakupljači koji su gradili svoje pokretne kućice od peščanih podova i prekrivene verovatno kožom životinja koju su držali drveni kočići. Stvarne građevine su nestale vremenom, naravno, ali ostala su udubljenja u zemlji sa peščanim podovima. Ovo je otkriveno od strane poljskog arheologa, Valdemara Čmielevskog, u 20.veku, i označeno pod imenom "Prstenovi za šator", a datira iz vremena kasnog paleolita, nekih 40 milenijuma pre nove ere.
I narednih 10 milenijuma lovačko-skupljačko društvo nastavilo je život na ovoj teritoriji i osavremenilo se kamenim oružjem i alatima. Međutim, prelazak iz lovačko-skupljačkog u poljoprivredno društvo ostala je misterija, jer se vrlo malo zna o promenama i razlogu njihovog dešavanja. Jedino ponuđeno u vezi ove kulturološke tranzicije je područje Fejuma, jugoistočno od visoravni današnje Gize. Stanovnici su naseljavali područje oko velikog jezera i oslanjali se na lov, ribolov i poljoprivredu. Mišljenje naučnika je da je ovo bilo stalno naseljeno područje. Iz tog perioda ostao je kao dokaz fajans, tip keramike koji je bio prepoznatljiv deo stroegipatske umetnosti. Kuće u kojima su boravili stanovnici Fejuma bile su kombinacija trske i drveća sa iskopanim podrumima za skladištenje žitarica. Goveda, ovce i koze bile su pripitomljene i novina su bile košare i lončarstvo.
Područje Fejuma gde su nekad živeli predci Egipćana
Zajednice su rasle od malih plemena koja su zajedno putovala, do velikih grupa koje su trajno naseljavale područje. Plemenski poglavari koji su preuzeli moć nad stanovništvom, prenosili su ulogu vlasti na svoje naslednike.
Kultura Fejuma nastavila se u kulturu Merimde, nazvanu tako po nadjenim artefaktima u istoimenom području. Unapređenje staništa kao i razvoj grnčarstva karakterišu taj period. Kolibe polukružnih zidova, ukopane do pola u zemlji, štitile su ih od vetrova. El Omari kultura je dovela do pojave ovalnih koliba veće sofisticiranosti, sa zidovima od blata sušenog na suncu. Alati koje su posedovali imali su ulogu sečiva i noževa, a tkane su i prostirke za pod. Keramika je dobijala sve sofisticiraniji izgled.
U isto vreme razvijala se i kultura Ma'adija i Tasijana, s tim što su oni više napredovali u arhitekturi. U njihovoj zajednici bile su građene velike zgrade sa podzemnim komorama, stepenicama i ognjištem. Takođe, pokojnici su po prvi put sahranjivani na groblju, a ne u okolini svojih kuća.
Sve ove kulture razvijale su se u regionu Donjeg Egipta, tj u severnom delu zemlje, dok se u Gornjem Egiptu civilizacija razvijala kasnije.
Badarska kultura, koja je nastupila u sledećem periodu, donela je novine u oblasti verovanja, jer su sahranjivana tela pronalažena sa različitim dobrima koja bi im, kako su verovatno verovali, eventualno bila potrebna u zagrobnom životu. Keramički rad znatno je unapređen, i predmeti su bili tanji i lepše izrađeni od prethodnih.
Potom dolazi Amratijski period, ili kako je još poznat, Nakada I, koji donosi još veće unapređenje staništa, izradu kuća od gline, sa prozorima, ognjištem i vetrobranima ispred kuće. Novi tip keramike bio je crvena keramika, sa slikama ljudi ili životinja. Negde oko 3500. p.n.e počela je praksa mumificiranja, a u grobovima su i dalje ostavljana razna dobra. Iz ove kulture proistekla je Nakada II, koja je pokrenula trgovinu sa drugim regionima, kao i promene u umetnosti. Osećao se uticaj palestinske kulture što je bilo vidljivo i u grnčarstvu u koje se uvode svetle boje kao i ručke na sudovima. Bakar se javlja kao osnovni metal za oružje i nakit, mada je počela i upotreba zlata i srebra. Kuće u kojima su boravili su pravljene od opeke sušene na suncu i prvi put se pojavljuje dvorište koje će kasnije biti obavezni deo egipatskog doma.
Grad Abidos, severno od Nakade, postao je važno groblje, i izgrađene su velike grobnice, jedna čak sa 12 soba, koje su prerasle u nekropolu, grad mrtvih. Kasnije će to područje postati mesto gde su sahranjivani egipatski kraljevi. U nekom trenutku između 3500. i 3200.godine p.n.e.pojavilo se i hijeroglifsko pismo, ali nisu pronađene kompletne rečenice. Po neka reč na keramici, slonovim kostima i glinenim pečatima.
Nakon ovog perioda dolazi Nakada III, ili nulta dinastija, posle koje sledi dinastičko doba i pisana istorija Egipta.
Nakada III ukazuje na jasan uticaj Mesopotamije, čiji su gradovi trgovinom bili u kontaktu sa regionom.
Mesopotamija je uvela potpuno nove ideje i vrednosti vodeći zajednicu ka usponu i rastu. Male zajednice ciglenih kuća prerasle su u veće urbane centre koji su ubrzo napadali jedni druge, verovatno zbog trgovinskih roba i snabdevanja vodom. Vladari tog vremena bili su Škorpion I, Škorpion II i Ka koji su se međusobno napadali dok prvi faraon nije ujedinio Gornji i Donji Egipat u jednu državu.
Kralj Škorpion
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق