Beduini, naravno, nisu ograničeni samo na Egipat, kao što u okviru Egipta nisu ograničeni na određeni region. Totalna populacija Beduina iznosi između 4 i 6 miliona, s tim što postoje pretpostavke da ih je mnogo više, čak 25 miliona, s obzirom da većina nije registrovana u matičnim knjigama. Najveći broj Beduina je u Siriji i Saudijskoj Arabiji, pa Egiptu i Jordanu, a nastanjuju i druge arapske države, kao i Izrael.Većina Beduina je islamske vere mada ima i hrišćanskih Beduina.
Hrišćanska Beduinka iz Jordana
Sinajski Beduini su grupa plemena koja potiču od doseljenika sa Arapskog poluostrva, sa izuzetkom plemena Džabaleja (džabal=planina), koji su potomci doseljenika sa Balkana. Na južnom Sinaju se nalazi sedam plemena, mada su poslednjih godina tu prešla i neka plemena sa severa. U zapadnoj pustinji ih ima manje, a iako su i dalje snažno vezani za pustinju i planinu, mnoge familije se preseljavaju u okoline gradova. Granice medju beduinskim plemenima su jasno određene, mada ne sprečavaju kretanja pojedinca ili grupe po okolini. Mesta za ispašu stoke i vodeni resursi dostupni su svim plemenima, što je deo medjuplemenskog sporazuma.
Beduinski način života je veoma jednostavan i spor, sa finom ravnotežom između posla i slobodnog vremena. To je društvo u kom najveću ulogu imaju porodica i tradicija. Stoka, uglavnom koze, ovce, magarci i kamile, čine osnovni život Beduina. Kamila, koja se smatra božjim darom, ima posebne kulturne i funkcionalne namene. U teškim beduinskim uslovima života ona je izvor hrane, a kulturološki, trke kamila se organizuju za vreme svečanih prilika i verskih praznika. U prošlosti, Beduini su se bavili trgovinom karavanima kamila i gradovi su zavisili od Beduina koji su putujuće karavane vodili kroz pustinju.
Jezik Beduina čine različiti dijalekti arapskog jezika. Religija je deo svih aspekata njihovih života i određuje pravila ponašanja. Mnogi Beduini veruju u zle duhove, "džine", i zle nemani, zvane "ljudi iz zemlje", koji ponekad ciljaju putnike po pustinji. Takođe, "urokljivo" ili "zavidno oko" vrlo ozbiljno shvataju, verujući da je upereno ka deci, te deca nose amajlije koje ih štite od istog. Beduini muslimanske vere poštuju pravila ostalih muslimana kad su u pitanju sahranjivanja. Grobovi ponekad nisu obeleženi, pa je teško članove iste porodice sahraniti na istom mestu.
Beduini vole svoju slobodu i jedini bitni odnos u toj slobodi je odnos sa životinjama. Važnije od toga je samo odnos sa Alahom. Mir i strpljenje su osobine koje se cene u pustinji. Poznati su po svom gostoprimstvu toliko da postoje priče o Beduinima koji su svojim gostima poklanjali kamilu, ako bi saznali da ju je gost želeo kupiti po bilo kojoj ceni. Očekuje se da će Beduin zaklati poslednju ovcu da bi nahranio stranca, kao i da će ga, dokle god je kod njega, štiti od svakog potencijalnog napada. Kad god se životinja zakolje za gosta, ona se ritualno žrtvuje u skladu sa islamskim zakonom. Gostoljubivost se smatra čašću i dužnošću.
Beduini tradicionalno sklapaju brakove sa partnerima iz najbliže rodbine, tako da je brak između braće i sestara od rođenih stičeva, ujaka i tetaka uobičajen. Brakovi izvan porodice su retki, osim ako time nije uspostavljen plemenski savez. Od žene se očekuje da bude devica i da stupanjem u brak rodi što veći broj dece. Što je više članova plemena, to je pleme jače. Poligamija je dozvoljena, ali je praktikuju oni imucniji, jer nije lako izdržavati više domacinstava.
Zakuska tokom venčanja
Izbor mladoženje tradicionalno se prepušta članicama porodice buduće mlade. Na brak moraju oboje pristati i onda se sklapa bračni ugovor, a mladoženjini plaćaju traženi iznos za mladu. Razvodi se takođe normalno dešavaju i mogu biti pokrenuti i od muškaraca i od žene, a prema islamskom zakonu. Neke porodice su izizetno velike i mogu imati i 7-8 dece od jedne žene.
Već od 6. ili 7.godine deca se uvode u kućne poslove i vrlo brzo postaju radnici plemena. Beduini koji su i dalje vezani za pustinju nemaju dana provedenog u školi, te ne znaju pisati, ali, kao i svi muslimani, imaju obavezu da uče Kur'an, te se to znanje prenosi sa kolena na koleno.
I danas, kao i pre mnogo godina, veliki broj Beduina živi pod šatorom. Šatorsko platno se pravi ručno od dlake koza i ovaca. Raspored šatora je uvek isti. Podeljen je na dva dela, deo za muškarce i deo za žene.
Čak i kad su u pitanju kuće u kojima danas pojedini Beduini žive, naći će se prostorija za muškarce i žene.
Vlada Egipta već duže vreme radi na tome da naseli Beduine i time spreči njihov nomadski način života a pospeši razvoj poljoprivrede. Takođe, neke beduinske porodice su se naselile duž puta kojim se kreću turisti ka arheološkim nalazištima, te tu zarađuju dodatno od turizma. Iako ima porodica koje su pristale na promenu, i dalje je veliki broj Beduina odan pustinji i planini.
Нема коментара:
Постави коментар